Specyficzne przedstawienia owoców i warzyw, kwiatów, drobiazgów na co dzień używanych, a także wielorakich detali typ akcesoria oraz przybory bazują przede wszystkim na gatunku malarskim zwanym martwą naturą. Jest to powszechnie znany styl malowania, który pojawił się w okresie średniowiecza i prawdopodobnie największe zainteresowanie nim zrodziło się w czasach renesansu.
Warto nadmienić, że to wtedy właśnie pojawiły się sceny figuralne i to one nabierały zupełnie symbolicznych znaczeń, aluzji, kryły coś w sobie i to drugie dno owych scen przedstawiane było właśnie przez artystów, którzy decydowali się na rysowanie martwej natury czy też jej malowanie. Zgodnie z historycznymi zapiskami, pierwsze przedstawienia martwej natury występowały w okresie starożytnym. Niemniej jednak od czasu renesansu http://windmar.com.pl pojawiło się mnóstwo wielorakich typów omawianej tu martwej natury. W piętnastym stuleciu w szczególności martwa natura występowała już jako zupełnie odrębny gatunek malarski na terenie słonecznej Italii oraz w Niderlandach. Ponadto nie zapominajmy również i o tym, że pierwsze tego typu wyobrażenia malarskie zagościły na obrazach w miniaturach, a dopiero później zaczęły one stanowić zupełnie oddzielne dzieła. W głównej mierze należy podkreślić, iż martwa natura występowała głownie na skrzydłach stosunkowo niedużych poliptyków. Niemniej jednak nie zapominajmy też o tym, iż była to sztuka rozwijająca się najmocniej w wieku siedemnastym. Powszechna była zwłaszcza na terenie Europy zachodniej. W głównej mierze martwa natura prezentowana i tworzona była w Holandii, we Włoszech, w Hiszpanii, we Francji, we Flandrii, w Niemczech.
Artykuł dzięki: