Czy kojarzysz włoskie określenie veduta? Odnosi się ono w dosłownym tłumaczeniu przede wszystkim do widoku i panoramy. W zasadzie nie ma się co dziwić, że właśnie to słowo wykorzystane zostało do nazewnictwa jednego z bardzo popularnych i mających długoletnią tradycję rodzaju gatunku malarskiego jakim jest rysunek czy też obraz. Warto zwrócić uwagę na fakt, że nierzadko vedutą czy też używając spolszczonej wersji – wedutą – określa się między innymi ryciny. Niemniej jednak, bez względu na charakter i sam typ artystyczny, zawsze mianem weduty określa się pejzaże, widoki miejskie, nierzadko uchwycone zostają na nim fragmenty miast, ale także i ogólne panoramy. Dodatkowymi określeniami, nieco bardziej nowoczesnymi, na wedutę okazuje się prospekt.
Bardzo często zdarza się, iż weduta łączy elementy kompozycyjne malarskie charakterystyczne dla architektury rzeczywistej oraz równie wiele ciekawych fragmentów jakie wpisują się w architekturę fantastyczną. Mniej powszechne, ale także dopuszczalne w ramach omawianego tu gatunku okazują się kompozycje wyłącznie fantastyczne, nierealne. Warto także nadmienić, iż wiele panoram zwanych wedutami bazuje na prospektach, czyli z języka łacińskiego prospectus, a więc w dosłownym, wolnym tłumaczeniu – widok. W szczególności na przełomie dwóch stuleci, to jest wieku siedemnastego i osiemnastego doszło do wprowadzenia na stałe tematu widoku jako weduty i tym określeniem wówczas się posiłkowano. Warto nadmienić, że słowo panorama z kolei, także nieobce malarstwu i sztuce w ogóle, pochodzi od greckiego terminu pan horama, czyli cały/ pełny widok.
Artykuł dzięki: